No i tak mamy już 16 maja. Czuję, że pchnęłam dużo w przód, równocześnie czuję, że zostało mi jeszcze raz tyle i że już nigdy nie przestanę odczuwać tego ciągłego niedoczasu i zmęczenia.
W tej chwili rozpoczęłam kurs zielarski, który da mi tytuł Zielarz Fitoterapeuta. Cieszę się. Nie jest to stacjonarnie, więc nie zbierze mnie siła zewnętrzna do działania, muszę sięgać sama i się rozwijać. A temat teraz nielekki, bo... biochemia na sam początek. Do roboty!
Nazwa projektu wyszukana mozolnie, to najlepsze co mogę dać. Może poddam to analizie AI, błyśnie czymś fajnym. Projekt trwać będzie rok.
Spodziewać się należy 365 postów. Ten jest pierwszy.
Co ma projekt na celu? Projekt ma na celu przykleić mnie do czasu. Doba ma 24 godziny, w niej nie zmieści się wszystko i to jeszcze naraz.
Płynąć z bieżącą chwilą, to zajmować w niej miejsce. Po prostu.
Zaczynam od pracy z rejestrem czasu. Potężne narzędzie. Ciekawe czy moje rozproszenie dam radę okiełznać.
Potrzeba mi zacząć się ruszać. Nagrałam swoje pierwsze od lat rozciąganie... I każdego dnia postanawiam tu odpalić tę sesję backbandów i szpagatów. Jeśli dotrzymam słowa, to powinno być widać postęp na kolejnych filmikach, dla rozsądku nagrywanego raz w tygodniu, może raz na dwa. Każdego dnia postanawiam też spędzić jedno pomodoro nad moim świeżutkim projektem MatPapryka. Coś sobie będzie powstawać, byle wena wiedziała gdzie i kiedy mnie zastać.
Ja płynąca w bańce czasu przez 1 rok.
Czas start.
