Lęk

Nerwica lękowa, lęk

Ni z gruszki ni z pietruszki, w środku miasta zaczynam odczuwać niejasny ścisk w żołądku, przyspiesza serce, zaciska się gardło, nie pojmuję, co się dzieje, bo w zewnętrznym świecie nic się nie dzieje, a wewnętrzny szaleje w ten dziwny sposób. Dezorientacja, nie ma z czym związać tego stanu. Ot przyszło. 

Nie jest to atak paniki, bo nie czuję, że umieram, nie padam z wizją zawału serca, nie zabiera mnie karetka na SOR, ale stan dziwaczny, znikąd, po nic. Nie ma co grzebać i szukać logicznych wyjaśnień. Chyba lepiej potraktować to jak awarię systemu. 

Docieram do domu z gulą taką, że ryczeć mi się chce. Zamykam drzwi i, no cóż, ryczę. Chce mi się zwinąć w kulkę i najlepiej zniknąć. Idę pod prysznic. Wyryczam, stan łagodnieje, ale nie przechodzi. 

Sięgam po jakieś medytacje, wizualizacje, żeby nie po leki. Oddychanie Wima Hofa - też ugruntowuje.

 Uważność. Jestem w domu, jestem bezpieczna, nic się nie dzieje, słyszę jazgot jerzyków, czuję dłońmi pościel na której leżę, oddycham "do brzucha", wydech dłuższy - to uspokaja. Nadal spięcie ciała, lekki ruch i już lęk łapie mnie w sidła. Włączam wizualizację prowadzoną, odpływam w sen.

Śpię niespokojnie, wybudzam się, nie mogę znaleźć miejsca, wszystko mi przeszkadza, drażni, piżama, okruszek w pościeli, koniec kołdry wyczuwany stopą, niewygoda w ułożeniu głowy, w końcu znów odpływam. 

Poranek w niepokoju, nie wiadomo skąd, stan przykry, wprost, przykry. Niepokój, ścisk w ciele, w żołądku, w klacie, w głowie. Rozluźniam oddechem, korzystam z uważności - bądź sobie, ja robię swoje. Kroję botwinkę, wstawiam wodę w garnku, wodę na kawę w czajniku, bądź sobie. Brnę przez te podstawowe czynności życiowe jak w mule po uszy. Robię, ale z uczuciem tak przykrym, że do płakania w sam raz, jeśli to tylko wpuścić, to powali mnie i zwinie w kłębek. 

Przerywam stan pregabaliną. 30 minut później przychodzi ulga. Mija uczucie przykrości, oddycham normalnie. Czuję się jakbym ostatkiem sił wdrapała się na bezpieczny brzeg, zostawiając nurt za sobą. Boję się, że znów tam wpadnę. 

Googluję oczywiście, chcę sobie pomóc. 

Nie wierzę, że tyle wystarczy, nie ukoi rumianek stanu walki o życie. 

Szukam dalej. 

Podcast o ziołach w leczeniu lęku oraz strona.

ChatGPT - pory roku w TMC

1. Wiosna (春季, chūn jì):

   • Rozpoczyna się: Zwykle w okolicach 4 lutego.
   • Kończy się: Zwykle w okolicach 5 maja.
   • Energetyka: Energia wiosenna symbolizuje nowy początek, rozwój, wzrost i ożywienie. Jest to czas regeneracji, oczyszczania i budowania energii.

2. Lato (夏季, xià jì):

   • Rozpoczyna się: Zwykle w okolicach 6 maja.
   • Kończy się: Zwykle w okolicach 6 sierpnia.
   • Energetyka: Energia letnia symbolizuje maksymalny wzrost, aktywność i ekspansję. Jest to czas, gdy energia ognia jest silna, a organizm wymaga utrzymania równowagi termicznej.

3. Jesień (秋季, qiū jì):

   • Rozpoczyna się: Zwykle w okolicach 7 sierpnia.
   • Kończy się: Zwykle w okolicach 6 listopada.
   • Energetyka: Energia jesienna symbolizuje dojrzałość, zbieranie plonów i refleksję. To czas, w którym organizm powinien gromadzić energię i przygotowywać się na nadchodzącą zimę.

4. Zima (冬季, dōng jì):

• Rozpoczyna się: Zwykle w okolicach 7 listopada.
• Kończy się: Zwykle w okolicach 3 lutego.
• Energetyka: Energia zimowa symbolizuje spokój, wewnętrzną koncentrację i regenerację. Jest to czas, w którym organizm powinien odpoczywać, regenerować się i oszczędzać energię.

Zapomniał o Dojo.

Przepraszam za nieprecyzyjność. W tradycyjnej medycynie chińskiej istnieje również piąta pora roku, znana jako Dojo (土斗) lub czas zamknięcia (intersezon). Jest to krótki okres między zimą a wiosną, który występuje po zakończeniu zimy i przed rozpoczęciem wiosny. Dojo trwa zwykle około 18 dni i jest czasem, w którym stara energia zimowa ustępuje miejsca nowej energii wiosennej.

Dojo jest uważane za czas tranzycji i przygotowania organizmu na nadchodzącą wiosnę. Jest to czas, w którym organizm może potrzebować dodatkowego wsparcia w adaptacji do zmieniających się warunków atmosferycznych i energetycznych. W tym okresie zaleca się zachowanie umiaru, prawidłowej higieny, odpowiedniego odpoczynku i dbania o równowagę energetyczną.